با توجه به مراجع و منابع حقوق مالكيت فكرى نظير سازمان جهانى مالكيت فكرى، متن معاهدات و انواع گوناگون كنوانسيونهاى بينالمللى، دفتر ثبت اختراعات و علائم تجارى آمريكا، حقوق مالكيت فكرى به چند دسته عمده قابل تقسيم است كه عبارتند از:
الف) گواهى ثبت اختراع يا پتنت
يك نوع حق انحصارى براى استفاده از اختراع كه شامل فرآيند، محصول، راهكار فنى جديد و…است و مىتواند ايراداتى را برطرف كند. اين حق بهمدت محدود يعنى چيزى حدود ۲۰ سال به مخترع داده مىشود. در ازاى اين حق، مخترع بايد افشاى كليه مراحل اختراع خود را در اختيار يك فرد متخصص در اين حوزه قرار بدهد.
ب) نشانها يا علائم تجارى
به كمك علائم تجارى كاربران مىتوانند محصول يا كالاى اصلى را از محصولات مشابه در بازار تشخيص بدهند. نشان تجارى مىتواند دربرگيرنده يك علامت، شكل، رنگ، تركيبى از حروف يا حتى بويى خاص باشد.
ج) طراحىهاى مخصوص حوزه صنعت
جنبههای زيبايى شناختى يك شىء را شامل مىشود؛ نظير سه بعدى يا دو بعدى بودن، خطوط، رنگها، الگوها و…
د) كپىرايت
اين قانون در حقوق مالكيت فكرى براى حفظ آثار هنرى و ادبى نظير كتاب، موسيقى، فيلم، نقاشى، شعر و… رشد و توسعه پيدا كرد.
ه) نشانههاى جغرافيايى
اين قانون براى محصولات و كالاهاى خاصى استفاده مىشود كه در اقليم جغرافيايى خاص با كيفيت منحصربهفرد همان منطقه توليد مىشوند. يك نشانه جغرافيايى در اغلب مواقع از نام مكانى يا يك نشانه از آن منطقه تشكيل مىشود.
و) اسرار تجارى
يك فرمول تجارى، راز، طراحى، فرايند، ابزار يا حتى الگويى براى جمعآورى اطلاعات و دادهها كه در مقايسه با رقبا مىتواند بهعنوان يك مزيت رقابتى يا حتى تحولى شگرف در حوزهاى خاص محسوب شود. يكى از بهترين مثالهايى كه در اين باره مىتوان زد فرمولاسيون توليد كوكاكولاست كه مثل يك راز تجارى با ارزش ساليان درازى است كه از سوى توليد كنندگان كوكاكولا حفظ شده است.
یک دیدگاه بنویسید