برای تنظیم قرارداد محرمانگی و عدم افشا اطلاعات می بایست موارد زیر رعایت شود :
۱-تعیین اطلاعات محرمانه:
قرارداد محرمانگی وقتی موثر است که شامل تمامی اطلاعاتی شود که برای شرکت یا استارت آپ حیاتی است . در این حالت پیشنهاد می شود در قرارداد ، از عبارات کلی و مطلق استفاده کنید که دایره وسیعی از موارد را تحت عنوان اطلاعات محرمانه قرار دهد .اگر تمامی مواردی که اطلاعات محرمانه است را درقرارداد مشخص نکنید ، ممکن است شخص اطلاعات حیاتی کسب و کار شما را افشا کند و بر اساس قرارداد نتوانید ، از او مطالبه خسارت کنید.
در این مورد پیشنهاد می کنیم با وکلای متخصص امور قراردادهای اترس مشورت کنید.
۲- تعیین صحیح طرفین قرارداد:
هرچند که در ابتدای مطلب ، این موضوع ساده به نظر می رسد اما با توضیحاتی که داده می شود ، مشخص می شود اهمیت این مطلب در چه مواردی است. حتما می دانید که شخصیت حقیقی اعضای یک شرکت از شخصیت حقوقی شرکت مستقل است . در نتیجه اگر قرار هست از یک شرکت قرارداد محرمانگی بگیرید ، حتما نام اعضای هیات مدیره آن را به عنوان متعهد قرارداد ، قرار دهید . در غیر این صورت ، تعهدات رعایت محرمانگی فقط شامل شرکت به عنوان یک شخص حقوقی مستقل می شود و اعضای شرکت طرف مقابل شما می توانند اطلاعات را افشا کنند.
۳- تعیین مدت زمان قرارداد:
به صورت طبیعی مدیران و صاحبین کسب و کار میخواهند تعهد محرمانگی ر ا همیشگی بگیرند . در حالیکه بر اساس نظر برخی دادگاه ها اگر اینگونه تعهدات ، مدت مشخص نداشته باشد ، باطل است .پیشنهاد اترس این است که ، مدت را تعیین کنید و زمان آن را افزایش دهید .
۴-تعیین عواقب نقض قرارداد:
یکی از مهمترین نکات تنظیم قرارداد ، درج ضمانت اجراهایی بازدارنده است .در خیلی از موارد اگر برای تعهدات ، خسارت دقیق و روشن تعیین نشود ، آن تعهد هیچ فایده ای ندارد و در حد یک تعهد اخلاقی می ماند.
وقتی که برای نقض تعهد طرف مقابل ، یک خسارت قابل توجه قرار میدهید ، اولا بازدارندگی ایجاد می کند دوما در صورتی که تعهد نقض شد نیاز نیست اثبات کنید چه میزان به شما خسارت وارد شده است و یا هزینه کارشناسی برای تعیین آن بدهید.
یک دیدگاه بنویسید